به گزارشامروله، گاهی پدرومادرهای دلسوزوعاقل، در تلاش برای آماده کردن فرزندان خون جهت رویارویی با دنیای حقیقی، اصرار دارندکهانها همه ي وقت نمراتوامتیازات بینظیر را کسب کنند، در زندگی اجتماعی فعال باشندوبرترین ایمنیها را برای انها فراهم میکنند.
متاسفانه اگر به فرزندان آزادی کافی ندهیمکهمرتکب اشتباه شوند، تلاش ما بعنوان پدرومادر هدر رفتهوموفقیتهایي راکه ایدهآل ماست،ازفرزندانمان دور خواهیم کرد.هرچند مهم هستکهحمایت کافیازفرزندانمان داشته باشیموراهنماییشان کنیم، اما به همان اندازه نیز مهم هستکهبه انها فرصت تجربهي شکستواشتباه را بدهیم.
به جای پیشگیریازاشتباهات، به نوجوانمان کمک کنیم تاازلغزشهایش درس بگیرد. در ادامه اشتباهاتی را برایتان میگوییمکهباید اجازه دهید فرزند نوجوان شما مرتکب شود:
۱. بگذارید چند دوست مشکوکوغیرقابل اعتماد داشته باشد!
تا حدودی باید به فرزند نوجوانتان اجازه دهید دوستانش را خودش گزینه کند، حتی اگر چند دوست غیر قابل اطمینان در حلقهي اطرافیانش باشند. اگر نوجوانتان راازوقت گذراندن با یکسریازافراد منع کنید این احتمال وجود داردکهتمایل او به بودن با همین افراد اکثر شود.
اگر فرزندتان چند دوست مشکوک دارد، نگرانیهاي خود را بابت این موضوع با او در بین بگذاریدورفتارهاوفعالیتهایش را نظارت کنید. به جای اینکهارتباط با این افراد را کاملا رد کنید، به او اجازه دهید تعاملات اجتماعی محدود با شرایط خاص و شفاف با این تیپ افراد داشته باشد؛
شرایط را بدون ابهام و به روشنی وضع کنید. با اینکار به فرزند نوجوان خود فرصت می دهید چیزهایی راکه شما نگرانش هستید با چشمهاي خود ببیند، شاید خودش تصمیم بگیرد به این ارتباط پایان بدهد، به تشخیص و ارادهي شخص خودش، نه به اجبار شما!
۲. بگذارید گاهیازقبول مسئولیت سرباز بزند
گاهی والدینازفرزند خود توقع دارند همه ي را راضی نگه دارند و همۀ را تحت تاثیر رفتارهای بینظیر و بینقص خود قرار دهند، تا حدیکهاجازهي هیچ خطایی به او نمیدهند. یک پدر ممکن هست با تحکمازفرزندش بخواهد هر شب تمام تکالیف خود را انجام دهد تا هرگز نمرهي بد یا امتیاز منفی نگیرد. یک مادر ممکن هست ساکورزشیفرزندش را بارها چک کند تا مطمئن شودکهاو هرگز چیزی را فراموش نکرده هست.
مدیریتو نظارت کردن ریز به ریز فعالیتهاي روزمرهي فرزندتانکهمبادا اشتباهی بکند، مسئولیت پذیری را به او یاد نمی دهد. بلکه باعث میشود همۀ وقت} وابستهي هشدارها و یادآوریهاي مکرر شما بماند و مدام انتظار حمایت کردنازشما داشته باشد. اجازه دهید نوجوانتان گاهی مسئولیتهایش را فراموش کند، اشتباهی انجام دهد و پیامدهای رفتارهایش را تجربه کند.
۳. بگذارید ابراز وجود کند، حتی اگر به شیوهايکهشما نمی پسندید
خودمختاری و خودسری و استقلال طلبی، بخشیازرشد طبیعی انسان هست و گاهی ممکن هست فرزندتان دوست داشته باشید به شیوهاي که ایدهآل نیست ابراز وجود کند. اجازه دهید کارش را بکند، حتی اگر اصرار دارد موهایش را سبز کند یالباسهایي بپوشد که اصلا با هم جور نیستند!
گرچه مراقب مرزها باشید؛ باید تعادل نسبی وجود داشته باشد تا فرصت ابراز وجود فرزندتان تبدیل به یک رفتار تهاجمی یا آسیب رسان نشود. وقتی که بزرگتر شد، حتما نگاهی به قبل خواهد کرد تا بعضی از رفتارهای آن دوران خود را ببیند و احتمالا به خیلی از انها خواهد خندید یا بابتشان شرمنده خواهد شد، اما اگر در این دوران حساس به او اجازهي ابراز وجود طبق میل خودش را ندهید احتمال این که از راههای دیگری، طغیان کند اکثر خواهد شد.
۴. بگذارید گاهی شکست بخورد
گاهی والدین نمیتوانند شکست فرزندشان را تحمل کنند و تمام سعی خود را میکنند تا از شکست و ناکامی او پیش گیری کنند. بنابراین تمام دقتشان را معطوف هدایت نوجوانشان طی مسیری که دارد می کنند تا حتما پیروز شود. اما پیش گیری از شکست، خیانت در حق فرزندتان هست، چون اجازه نمیدهید یاد بگیرد چطور از پس ناامیدی و ناکامی بربیاید و خودش را نبازد.
اگر کودک ۵ سالهتان اصرار دارد برای نخستین باربسکتبالبازیکند، بگذارید اینکار را بکند. یا اگر دخترتان دوست دارد وارد گروه کُر بشود در حالیکه حتی آوازخواندن ساده را هم بلد نیست، مانعش نشوید. اگر فرزندتان در هدفش پیروز نشد، حالا وقت آن هست که حضورتان را پررنگ کنید و به او یاد بدهید چگونه از این فرصت، چیزهای اخیر یاد بگیرد تا بر موانع و ناامیدیاش غلبه کند.
۵. بگذارید احساسات منفی را تجربه کند و در شرایط ناراحت کننده قرار بگیرد
بهتر هست در برابر وسوسهي همه ي وقت حامی بودن مقاومت کنید و بگذارید فرزندتان تجربهي ناخوشایند را هم از سر بگذراند. یک نوجوان باید یاد بگیرید با هیجانات منفیاش مثل اضطراب، خشم، اندوه و تنهایی چطور کنار بیاید. تجربه کردن این احساسات و فراگرفتن شیوهي مدیریت انها، به فرزندتان اعتماد بنفس داده و تواناییاش را برای رویارویی با نارحتیهاي اجتناب ناپذیر زندگی تقویت میکند.
حتی خیلی مفید هست که اجازه دهید فرزندتان گاهی در شرایط جسمی ناخوشایند قرار بگیرد. اگر دوست دارد در سرمای هوای بیرون، شلوارک بپوشد، بگذارید اینکار را بکند. یا اگر فراموش کرده ناهارش را با خود ببرد، بگذارید گرسنه بماند. پیامدهایی که تجربه میکند، درسهایي ارزشمند، ضروری و به یادماندنی میباشند.
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد