به گزارشامروله،
اکثر این افراد از زندگی کنونی خود احساس رضایت ندارند و خوشبختی را در آینده خود می بینند و منتظر آن هستند. آینده ای که برای بعضی ها چندین سال و برای بعضی دیگر چندین ماه است . در طول مدت انتظار احساس خیلی خوبی از زندگی ندارند.
فقط زمان را می گذرانند اگر از آنها حالشان را بپرسید می گویند نمانده حالی یا با بغض سنگینی می گویند الهی شکر و به طرف مقابل میفهمانند که اوضاع خیلی خوب نیست ولی همین است دیگر....
هنگامی که انتظار تمام می شود و به خواسته خود که هرچیزی می تواند باشد مدرک مسکن ازدواج فرزند پول خودرو سلامتی و هزاران چیز دیگر ... میرسند
احساس خوشبختی کوتاه مدت تنها ثمره آن همه انتظار و از خدا خواستن است زیرا زود فراموش می کنند چیزی که امروز به آن رسیده اند آرزوی بزرگ دیروزشان بوده است و به خود می گویند چیزی که ما امروز به آن رسیده ایم خیلی ها مدت های زیادیست به آن رسیده اند .
باز نارضایتی در ذهنشان به وجود می آید و باز از یک طرف این در و آن در می زنند که دنبال خوشبختی بگردند و از طرف دیگر متوجه گذاران سریع عمر هستند و خوشبختی را در سن بالا دیگر هنر و توفیقی نمیدانند و همین امر باعث فشارهای زیاد روانی می شود که بد خلقی یکی از علائم آن است .
این افراد خوشبختی را پول می دانند در حالی که خیلی ها سرمایه های بالایی دارند ولی خوشبخت نیستند.
چونکه با پول ميشود خانه خرید
ولي نميشود آسايش خريد.
می شود ساعت خرید
نمی شود فرصت خرید.
می شود مقام و درجه خرید
نمی شود احترام خرید.
می شود با پول رختخواب خرید
ولي خواب خريدني نيست.
می شود با آن کتاب خرید
ولي دانش و معرفت خریدنی نیست.
با پول ميشود خون تهيه كرد.
ولی زندگی خريدنـی نيست.
بنابراين ميبيني كه پول همه چيز نيست.
خوشبختی هم داشتن یک چیز خاص نیست - رضایت داشتن است از چیزی هایی که داریم.
اگه گفته شود چیزی نداریم که به آن راضی باشیم این ندیدن نعمت هاست نه نداشتن نعمت
چه نعمت بی منتی است سلامتی بدن سلامتی تک تک اعضاء بدن مهربانترین انسان مادر کسی که همه چیزش برای توست پدر خانواده دوستان . چه نعمت بزرگیست کسی صبح را به شب برساند و آزاری به خلقی نرساند و......
و بالا تر از همه نعمت ها راضی بودن به رضایت پروردگار است.
بسته شدن درهای خوشبختی تنها به دست خود ماست آن هم به وسیله نارضایتی و ناسپاسی
در روايتي از سعدي آمده است : به خاطر نداشتن کفش بسيار ناراحت بودم، و از خداوند گله و شکايت مي کردم، تا اينکه در شهر مردي را ديدم، که پانداشت، خجل شدم، دريافتم که ناسپاسي کرده ام
و بزرگترين نعمت خداوند يعني سلامتي را فراموش کرده ام
خوشبخت بودن در واقع فقط یك حس زیبا و دلنشین است. پس فقط كافی است بخواهیم و سعی كنیم درك این حس زیبا را در خود شكوفا نماییم.
ما نمی توانیم همه جهان را به میل خودمان در بیاوریم .
ولی می توانیم دیدمان را به جهان و زندگی عوض کنیم تا بتوانیم با رضایت بیشتری زندگی کنیم که این همان خوشبختی است باید بتوانیم خوبی ها و خوشیها و نعمت هایی را که همین الان داریم ببینیم و لذت داشتن آن ها را حس کنیم که در حقیقت این حس کردن لذت و خوشی همان شکر می باشد.
هنر دیدن زیباییها و خوبی ها و خوشی ها را داشته باشیم.
یک راه برای تمرکز روی خوشی ها و زیبایی ها پرسیدن سوال های مثبت از خود است.
فکر ها و سوالات منفی بسیار به ذهن ما خطور می کند باید اراده را قوی کنیم که در مقابل سوالات منفی جواب های مثبت به خود دهیم.
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد