در گفتگو با امروله مطرح شد

ازدواج: رفاه یا سعادت؟

سرویس: شهرستانکد خبر: 303070|14:27 - 1396/11/03
نسخه چاپی
ازدواج: رفاه یا سعادت؟
پایگاه خبری امروله یک روانشناس گفت : در یک تقسیم بندی کلی و در عین حال اساسی می توان رویکردهایی حوزه ازدواج و زوج درمانی را به دو دسته تقسیم کرد: رویکردهایی که ازدواج موفق را ازدواجی می دانند که میزان تنش و تعارض در آن کم بوده و زوجین در یک رابطه صمیمانه و شاد اوقات خوبی را در کنار هم سپری کنند.

کریم افشار نیا در گفتگو باامروله، عنوان کرد : در یک تقسیم بندی کلی و در عین حال اساسی می توان رویکردهایی حوزه ازدواج و زوج درمانی را به دو دسته تقسیم کرد: رویکردهایی که ازدواج موفق را ازدواجی می دانند که میزان  تنش و تعارض در آن کم بوده و زوجین در یک رابطه صمیمانه و شاد اوقات خوبی را در کنار هم سپری کنند.

 

وی ادامه داد :این رویکردها را می توان رویکردهای " رفاه محور" نام نهاد. در مقابل این رویکرد که رویکردی غالب در این حوزه است، رویکرد دیگری وجود دارد که  نگاه متفاوتی به رنج و ناخشنودی انسان  داشته و از منظر متفاوتی به ازدواج و مسائل و مشکلات ناشی از آن می پردازد.

 

افشار نیا خاطر نشان کرد : رویکردهای دسته دوم را می توان رویکردهای " سعادت محور" نامید.  اغلب کتاب هایی که در حوزه ازدواج و زوج درمانی به نگارش درآمده اند تابع رویکرد رفاه محور هستند. بطور کلی تئوریهایی که در دل این رویکرد قرار دارند اعتقاد دارند که ازدواج موفق و فاکشنال دارای تابلوی مشخصی بوده که برمبنای آن می توان پروتکل ها و تجویزهایی را برای بهبود رابطه زوجین ارائه داد.

 

این روانشناس گفت : نقطه مشترک همه رویکردهای رفاه محور این است که اختلاف و تعارض و رنج های زناشویی را آفت ازدواج دانسته و راهبردهایی را به زوجین پیشنهاد می کنند که از رنج و تنش رابطه کاسته و شادی و رفاه آن را ارتقا بخشند. اما رویکرد سعادت محور تلقی و نگاه متفاوتی به ازدواج و تنشها و ناملایمات آن دارد. طرفداران این رویکرد ، نظریه تحلیلی یونگ را چراغ راه خود قرار داده و با تمرکز بر موضوع فردیت یافتن انسان، اعتقاد دارند که روند رشد فردیت یعنی تلاش شخص برای رسیدن به راه رستگاری. راه رستگاری مسیر پر پیچ و خمی است که درد و رنج و ناکامی جز لاینفک آن می باشد.

 

وی خاطر نشان کرد : این رویکرد معتقد است که ازدواج به قصد خوشبختی ، اشتباه بزرگی بوده و دوره ازدواج با هدف خوشبخت کردن همدیگر به سر آمده است. این دیدگاه تعارضات و مشاجرات زناشویی را فاجعه آمیز تلقی نکرده و معتقد است برخورد مجادله آمیز  بین زوجین و رنجها و تنش های ازدواج  را می توان مسیر خاصی برای کشف روح یا شکل خاصی از روند رشد فردیت دانست.

 

این استاد دانشگاه بیان کرد : مسیر ازدواج ،راحت و هموار نیست. برعکس، ازدواج محلی برای رشد فردیت است که طی آن شخص با خودش و دیگری برخورد پیدا می کند، با عشق و با طرد تصادم می کند و به این طریق یاد می گیرد خودش، دنیا، خیر و شر و فراز و نشیب های آن را بشناسد. پس،  از هیچ دعوایی نهراسید چون هر جدالی یک قدم شما را به شناخت خود و مشکلات درونی تان نزدیک ساخته که با بهره‌برداری از آن می توانید روند رشد فردیت خودتان را سرعت بخشید.

 

وی در پایان گفت : روابط ما با همسر، والدین و فرزندانمان اغلب مملو از تجاربی است که خوب یا بد، محدودیت هایمان را به ما نشان داده و فرصت های بی نظیری برای رشد و یادگیری ما فراهم می آورند.