به گزارشامروله، «اگر اتفاق ناخوشایند و تلخی در گذشته برای خود یا خانواده‌مان رخ داده باید آن را قبل از ازدواج با همسرمان مطرح كنیم؟»، «اگر مرتكب خطا و اشتباهی شدیم اما آن قضیه فیصله پیدا كرده بهتر است آن را با فردی كه قرار است با او ازدواج كنیم عنوان كنیم یا خیر؟»، «اصلا آیا باید درباره مسائل مختلف وارد جزییات شویم یا بهتر است به كلیات اكتفا كنیم؟»، «گفتن و مطرح كردن چه مسائلی ضروری و مهم است؟» اینها همه از جمله سوالاتی است که اغلب افرادی كه قصد ازدواج دارند قبل از ازدواج و دوران نامزدی و جلسات آشنایی با آن مواجه می‌شوند.
معمولا افراد از ترس اینكه مبادا فاش كردن این اسرار در آینده برایشان دردسرساز بشود در گفتن و عنوان كردن این مسائل دچار شك و تردید می‌شوند. دكتر تریوه روانشناس، مشاور خانواده و عضو انجمن روانشناسی بالینی ایران در این باره نكات و توصیه‌های كاربردی و مفیدی را ارائه می‌دهد. اگر شما هم در آستانه ازدواج قرار دارید و با چنین شك و تردیدهایی مواجه هستید یا مایلید در این‌باره اطلاعات و آگاهی‌تان را افزایش دهید با ما همراه شوید.
در زمان مناسبی موضوعات را مطرح كنید
نخستین چیزی كه در عنوان كردن مطالب خصوصی آن هم در دوران آشنایی با فردی كه قرار است با او ازدواج كنید باید در نظر بگیرید انتخاب زمان مناسب است. مسائل خصوصی و مهمی كه قصد دارید با شریك آینده زندگی‌تان مطرح كنید بسته به اینكه در چه زمانی مطرح بشود بازخورد متفاوتی را در او ایجاد می‌كند؛ بنابراین قبل از صحبت كردن با فرد مورد علاقه‌تان بهتر است یك الگوی منظم از آنچه می‌خواهید بازگو كنید، در ذهن‌تان ایجاد كنید یا اینكه فهرستی از آنها تهیه كرده، براساس میزان اهمیت و لزوم مطرح كردن، آنها را اولویت‌بندی كنید؛ به عنوان مثال مطرح كردن یك بیماری ارثی خانوادگی در جلسه نخست چندان مناسب نیست.
شاید شما گمان می‌كنید كه اگر در همان جلسه نخست این مساله را عنوان نكنید ممكن است طرف مقابل تصور كند كه شما قصد فریب دادن او را داشتید اما بهتر است ابتدا معیارهای ازدواج و مسائل مهم‌تری را كه لازم است دو نفر بر سر آنها به توافق برسند مطرح كرده و درباره آنها بحث و گفت‌وگو كنید و بعد از اینكه به این نتیجه رسیدید كه طرف مقابل برای ازدواج با شما مناسب است، مسائل خصوصی‌تری از این دست را عنوان كنید.
داستان‌های عشقی‌تان را برای خود نگه دارید
بسیاری از مراجعانی كه قصد ازدواج دارند، به روانشناسان و مشاوران ازدواج مراجعه می‌كنند و از این موضوع پریشان و نالان هستند كه بعد از اینكه موضوعات كاملا خصوصی را كه در گذشته برایشان اتفاق افتاده به نامزدشان گفته‌اند او سردرگم شده و نسبت به ادامه این رابطه دچار شك و تردید شده است. مطرح كردن موضوعات و مسائل عاطفی زندگی قبلی شما در زندگی جدیدی كه قصد بنای آن را دارید نه‌تنها به هیچ دردی نخواهد خورد بلكه ممكن سد راه شما هم بشود.
پس بهتر است از گفتن آنها به‌خصوص در ابتدای رابطه كه هنوز به شناخت كاملی از یكدیگر نرسیده‌اید و اعتماد كامل به یكدیگر پیدا نكرده‌اید صرف‌نظر كنید. عده‌ای گمان می‌كنند صحبت كردن درباره روابط صمیمانه قبلی، نشان‌دهنده صداقت آنهاست و درستی و پاكی آنها را نزد فردی كه قرار است با او ازدواج كنند تضمین می‌كند و با این كار اعتماد او را به خود جلب می‌كنند در صورتی كه گفتن روابط صمیمانه قبل از آشنایی با وی، احساسات عاطفی طرف مقابل را مخدوش كرده و برعكس تصور‌تان سبب بی‌اعتمادی او نسبت به شما می‌شود.
از بیماری‌های حاد و جدی خود و خانواده اطلاعاتی را در میان بگذارید
بسیاری از بیماری‌ها منشاء ارثی و ژنتیكی دارند، بنابراین شما در این زمینه موظف هستید كه این اطلاعات را حتما با نامزدتان درمیان بگذارید. در این‌باره علاوه بر در نظر گرفتن حقوق و منافع خودتان باید حقوق انسانی او را هم در نظر بگیرید و به او هم حق انتخاب بدهید چون طرف مقابل شما به عنوان یك انسان حق دارد از موضوع باخبر بشود و براساس معیارها، اعتقادها و حساسیت‌هایش در این زمینه تصمیم بگیرد. ممكن است فردی نخواهد فرزندش از بیماری ژنتیکی همسرش ارث ببرد. مصداق حقوقی این موضوع در قانون مدنی كشورمان هم تحت عنوان «خیارات و انفساخ نكاح» آمده است؛ بنابراین قبل از رسمی شدن ارتباط در زمانی مناسب فردی را كه قرار است با او ازدواج كنید در جریان موضوعاتی این‌چنینی قرار دهید. بهتر است خود شما به تنهایی یا همراه یكی از اعضای خانواده‌تان با او در این‌باره صحبت كنید.
در مورد خانواده و فرهنگ خود حتما صحبت كنید
عنوان كردن موضوعاتی از این دست كه كجا زندگی می‌كنید، از نظر اقتصادی و اجتماعی در چه وضعیتی قرار دارید، فرهنگ، آداب و رسوم و نحوه تعامل اعضای خانواده و فامیل با یكدیگر و دیگران چگونه است، به ایجاد شناخت دقیق‌تر بین شما و طرف مقابل كمك زیادی می‌كند. خیلی از افراد فقط اصرار به ازدواج دارند و گمان می‌كنند پنهان نگه داشتن بعضی از موارد به حفظ آبروی آنها و خانواده‌شان كمك می‌كند؛ در صورتی كه اینها مواردی نیستند كه بتوان تا آخر عمر آنها را پنهان كرد.
اگر خانواده شما از نظر اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و. . . به‌گونه‌ای است كه در شما احساس ضعف ایجاد می‌كند، اصلا خجالت نكشید و آن را عنوان كنید. اتفاقا از اینكه توانسته‌اید از بطن این خانواده، به جایگاه كنونی‌تان برسید به خودتان ببالید و به خانواده‌تان نیز افتخار كنید. اگر یكی از اعضای خانواده شما معلولیت یا بیماری و موقعیت خاصی دارد كه شما را خجالت‌زده می‌كند، لطفا قبل از هرگونه اقدامی برای ازدواج نسبت به تكامل ذهنیات منفی خود اقدام كنید. بیماری برچسب ارزشی هیچ انسانی نیست؛ پس با آن انسانی برخورد كنید و واضح و شفاف درباره آن با كسی كه قرار است در آینده جزوی از خانواده شما بشود صحبت كنید. اگر طرف مقابل نیز همین‌طور فكر و رفتار كرد بدانید كه قدم مناسبی برای ازدواج با وی برداشته‌اید.
مسائل جزئی و پیش‌پا افتاده را مطرح نكنید
عصبانیت‌ها و بی‌نظمی‌های موردی و ضعف‌هایی در مهارت‌های زندگی و. . . برای همه انسان‌ها اتفاق می‌افتند؛ مثلا اینکه افراد در سال چند بار عصبانی می‌شوند یا در مواقع خیلی پرتنش تیك عصبی می‌گیرند، موضوعات ناچیزی است كه مطرح كردن آنها در ابتدای آشنایی چندان ضروری و مهم به نظر نمی‌رسد و عنوان کردن آنها باعث تردید و وسواس‌های انتخابی بی‌مورد می‌شود. اگر اشتباهات و لغزش‌هایی را در دوران مجردی انجام داده‌اید و كسی هم از آنها باخبر نشده اما شما به اشتباه خود پی برده و به این نتیجه رسیده‌اید كه انجام آن كار اشتباه بوده و قصد ندارید آن را دوباره تكرار كنید، لزومی ندارد درباره آن با شخصی كه قرار است شریک زندگی شما شود، صحبت كنید. علاوه بر این هرگز از طرف مقابل‌تان نخواهید كه به مسائلی این‌چنینی درباره خودش اشاره كند و درباره آنها به شما توضیح دهد.
مشاوره پیش از ازدواج را فراموش نكنید
درباره اهداف و آرزوهای‌تان با احتیاط صحبت كنید
ممكن است شما هم از آن دسته افرادی باشید كه اهداف و آمال و آرزوهای زیادی در ذهن‌شان دارند. اگر این اهداف واقعی و قابل دسترس هستند، دور از ذهن به نظر نمی‌رسند، برای رسیدن به آنها برنامه‌ریزی كرده‌اید و با جدیت آن برنامه را دنبال می‌كنید، می‌توانید در صورت لزوم درباره آنها با فردی كه قرار است با او ازدواج كنید صحبت كنید، در غیر این صورت به‌خصوص در ابتدای آشنایی‌تان لزومی ندارد به‌طور دقیق و شفاف درباره آنها با نامزدتان صحبت كنید.
به‌طوركلی بهتر است اهداف كوتاه‌مدت خود را واضح و اهداف بلندمدت‌تان را كمی محتاطانه بیان كنید. اگر با اطمینانی عمیق نسبت به اهدافی كه خودتان هم تصور، پیشگویی و برنامه دقیق و درستی درباره آنها ندارید صحبت كنید، انتظارات دقیقی را برای خودتان تراشیده‌اید. تحقق نیافتن و برآورده نشدن آنها در آینده از میزان اعتبار شما نزد نامزدتان می‌كاهد؛ بنابراین در این‌باره دوراندیش باشید و محتاطانه‌تر عمل كنید.
مشاوره پیش از ازدواج را فراموش نكنید
به‌طور كلی ضروری است قبل از ازدواج نزد یك روانشناس یا مشاور متخصص بروید و از كم و كیف صفات شخصیتی و سلامت روانشناختی خود و فردی كه می‌خواهید با او ازدواج كنید آگاه شوید. اگر دو نفری كه قرار است با هم ازدواج كنند شناخت كامل و نسبتا صحیحی از یكدیگر به دست آورند و با آگاهی كامل و از روی منطق همسر آینده‌شان را انتخاب كنند، در زندگی مشترك آینده نسبت به كسانی كه عجولانه، شتاب‌زده و از روی احساس شریك زندگی‌شان را انتخاب می‌كنند، به مراتب مشكلات كمتری خواهند داشت و طعم خوشبختی را بیشتر خواهند چشید.
بسیاری از افرادی كه پس از ازدواج در زندگی مشترك دچار مشكل و شكست می‌شوند و برای حل مشكلات‌شان به روانشناس مراجعه می‌كنند عنوان می‌كنند كه همسرشان تغییر كرده و او دیگر آن شخصی نیست كه آنها تصورش را می‌كردند اما بهتر است بدانید كه این واقعا تغییری نیست كه در او رخ داده بلكه برداشت، تصور و شناخت شما اشتباه بوده است؛ در حالی که هم اکنون با واقعیت روبه‌رو شده‌اید.
ما در ابتدای هرگونه ارتباطی نقابی را تحت عنوان «پرسونا» به چهره می‌زنیم تا مطلوب‌تر و دوست‌داشتنی‌تر به نظر برسیم اما بعد از ازدواج دیگر نقاب احتیاج نیست و افراد چهره واقعی خود را نشان می‌دهند و همین موضوع بعد از مدتی باعث ایجاد تناقض در شما می‌شود؛ بنابراین برای اینكه به شناخت صحیح‌تر و دقیق‌تری از طرف مقابل‌تان برسید و آگاهی پیدا كنید كه شما و شخصی كه برای زندگی مشترك‌تان انتخاب كردید از نظر خصوصیات و ویژگی‌های شخصیتی با یكدیگر سازگاری دارید و براساس اصول و معیارهای علمی و روانشناختی برای ازدواج با یكدیگر مناسب هستید قبل از هر اقدام جدی و رسمی‌ای به یك روانشناس و مشاور پیش از ازدواج مراجعه كنید.
به نظر روانشناس و مشاورتان اعتماد كنید
در بسیاری از موارد دیده می‌شود كه افراد برای مشاوره پیش از ازدواج به روانشناس مراجعه می‌كنند و روانشناس با بررسی موقعیت، ویژگی‌های شخصیتی طرفین و مسائل پیش‌رو به این نتیجه می‌رسد كه این دو نفر چندان برای ازدواج با یكدیگر مناسب نیستند اما مراجعین به این دلیل كه در طول دوره آشنایی به یكدیگر علاقه‌مند شده‌اند، روی انتخاب فرد مورد نظرشان برای ازدواج اصرار و پافشاری می‌كنند.
شاید به این دلیل این‌گونه برخورد می‌كنند كه گمانشان این است كه این فرد نخستین و آخرین انتخاب آنهاست. این افراد با وجود همه تفاوت‌ها، اختلاف‌نظرها و اتفاقات ناخوشایندی كه برایشان پیش آمده و پیش‌بینی می‌شود كه در آینده بیشتر و شدیدتر هم بشود، سعی می‌كنند هر طوری كه هست این انتخاب را به سرانجام و نتیجه برسانند و با چانه‌زنی‌های پی‌درپی نهایت تلاش‌شان را می‌كنند خود، طرف مقابل و مشاورشان را توجیه كنند كه فردی كه برای ازدواج انتخاب كرده‌اند مناسب‌ترین و بهترین گزینه است. عده‌ای هم هنگامی كه می‌بینند مشاور نظرات آنها را تایید نمی‌كند، جلسات مشاوره را رها كرده، براساس احساسات و میل خودشان نتیجه‌گیری می‌كنند.
این نكته را در نظر داشته باشید كه روانشناسان و مشاوران براساس تخصص، تجربه و معیارهای علمی و روانشناختی نظرشان را در این‌باره به شما اعلام می‌كنند و به عنوان یك متخصص و یك شخص بی‌طرف در این زمینه به‌مراتب نتیجه‌گیری منطقی‌تر و صحیح‌تری نسبت به شما كه در این برهه شدیدا درگیر عواطف و احساسات‌تان شده‌اید، دارند؛ بنابراین علی‌رغم همه علاقه و احساسی كه به طرف مقابل‌تان دارید اگر پیش از ازدواج به روانشناس و مشاور مراجعه می‌كنید به نظر او اعتماد كنید و درباره ازدواج منطقی‌تر تصمیم‌گیری كنید.
مسائل مهم و اساسی را مطرح كنید
اگر قبل از ازدواج مساله حادی برای شما پیش آمده مثلا مرتكب جرم و خطایی شده‌اید كه دیگران هم از آن باخبر شده‌اند و امكان برملاشدن آن پس از ازدواج وجود دارد، بعد از اینكه از طرف مقابل‌تان به شناخت و اعتماد قابل قبولی رسیدید، با توجه به ویژگی‌های او حتما مساله را به گونه‌ای مناسب برای او عنوان كنید.
چون امكان دارد او پس از مطلع شدن از این موضوع توضیحات بیشتری در این‌باره از شما بخواهد؛ بنابراین اگر بازگو كردن آنها باعث رنجش و آزار شما می‌شود و گمان می‌كنید نمی‌توانید با تسلط كامل وقایع را آن‌طور كه باید برای او توضیح دهید و ممكن است همه چیز آن‌طور كه شما دوست دارید پیش نرود، حتما ابتدا با یك روانشناس در این‌باره صحبت كنید و بعد از اینكه آمادگی و تسلط كامل را به دست آوردید، آن را با نامزدتان در میان بگذارید.
منبع:مجله زندگی ایده آل