به گزارشامروله، مسلم خانیدر گفتگو با مهربا بیان اینکه چگونه می توان ثروت کشورها را مقایسه و بررسی کرد، گفت: یک بحث دارایی های فیزیکی است که خدادادی است ولی در قسمت دوم ثروت ناشی از خلاقیت، کار مولد، نوآوری و بهره وری است.
این کارشناس عالی کارآفرینی اظهارداشت: شاخص بعدی ثروت ناشی از سرمایه های انسانی نیز مطرح است که در این بخش موضوع ترکیب جمعیتی را داریم و تعداد کسانی که دارای تحصیلات دانشگاهی هستند و نوع مشاغل مورد توجه قرار می گیرد.
خانی ادامه داد: در این الگو خیلی نگاه هرم جمعیتی بررسی نمی شود و در بسیاری از موارد الگوی توزیع جمعیت بر اساس مهارت ها و تخصص ها اهمیت دارد. در گزارش مجمع جهانی اقتصاد به بحث حرفه ای ها و یا نیروی کار حرفه ای اهمیت داده شده که می توانند بستر توسعه در کشور را فراهم کنند که بخش بزرگی از آنها در جوانی و پس از آن تعریف می شوند و بالاترین درصد کارآفرینان ما نیز در سنین ۲۵ تا ۴۵ سال قرار دارند.
کار باید با استعداد اشخاص سازگار باشد
وی تاکید کرد: اگر شما بخواهید کشوری را توسعه یافته به لحاظ نیروی انسانی بسنجید باید ببینید سهم نیروی کار متخصص و حرفه ای آن چقدر است. در این زمینه ۳ شاخص در نظر گرفته می شود اولا اینکه کار فرد با علایق و توانمندی های وی همسو باشد، دوم اینکه کار فرد با استعدادها سازگار باشد و در نهایت با دانش و آموزش افراد منطبق شود.
این کارشناس عالی بازار کار تصریح کرد: هر چه توسعه یافتگی در بخش سرمایه انسانی بیشتر باشد، سهم ناشی از نیروی کار حرفه ای و خلاقیت بیشتر می شود. در بحث الگوی جمعیتی خیلی نگاه کمی وجود ندارد و ترکیب جمعیت، نیروی کار حرفه ای و مواردی از این دست اهمیت بالاتری دارد.
به گفته خانی، اگر بخواهیم الگوی شناسایی استعدادهاو هدایت آن را در کشور پیاده کنیم باید از طریق نظام آموزشی رسمی و غیررسمی پیگیری شود که در این قالب کشف استعداد، طبقه بندی آن و پرورش استعدادها اتفاق می افتد.
این کارشناس عالی کارآفرینی اظهارداشت: باید شرایطی داشته باشیم که افراد در علایق و مشاغل متناسب با توانمندی های خود قرار بگیرد. جوانان طلایی ترین دوران زندگی خود را در مدارس و دانشگاه ها می گذرانند و تفاوت کشورها در این بخش مشخص می شود چون اگر بتوانند الگوی شناسایی و هدایت استعدادها را در این دوران پیاده سازی کنند و افراد در مشاغل متناسب خود قرار بگیرند، ثروت آفرینی اتفاق می افتد.
شناسایی ۲۳ الگوی شغلی
وی آینده پژوهی بازار کار را موضوع دوم و مهم در این بخش دانست و گفت: اگر افراد بخواهند وارد دانشگاه ها شوند قائدتا باید بر اساس نیازها و مطالبات آینده بازار کار کشور انتخاب رشته صورت گیرد. بنابراین در این زمینه نیازمند پیاده سازی نقشه راه تعالی جمعیت هستیم که این موضوع را مطرح می کند تا در سال ۱۴۲۰ چه مهارت ها و تخصص هایی برای کشور مورد نیاز است و به چه جایگاهی قرار است برسیم.
خانی خاطرنشان کرد: مطالعه ای صورت گرفته درباره سبک های مدیریتی که نتایج خوبی به همراه داشته است. در ژاپن الگوی مدیریتی بر مبنای تجربه شکل گرفته و می گویند فرد باید سال ها کار کرده باشد تا پس از آن بتواند در رده های مدیریتی وارد شود.
این کارشناس عالی کارآفرینی اظهارداشت: همچنین مطالعه ای دیگر صورت گرفته درباره اینکه جوانان برای مسیر شغلی خود چه روشی را انتخاب می کنند. حدود ۲۳ الگوی شغلی داریم که یک مورد آن این است که فرد برود در استخدام فرد و یا جایی در بیاید و یک الگوی دیگر کارآفرینی، خود اشتغالی و مانند آن است.
به گفته وی، حدود ۸۱.۲ درصد پرسش شوندگان که اغلب دانشجویان در شُرف فارغ التحصیلی بودند انتخاب اولشان برای شغل این بود که جایی باشد که بروند فرمی پُر کنند و میزی باشد تا بتوانند استخدام شوند. بنابراین ما در کشور از حدود ۲۳ الگوی شغلی، تنها یک مدل را برجسته کرده ایم.
پاسخ دانشجویان به یک سوال درباره شغل
این کارشناس عالی بازار کار اظهارداشت: در دنیا حدود ۱۵ هزار شغل وجود دارد ولی در خاورمیانه ممکن است به دلیل مسائل اخلاقی بسیاری از کارهایی که در غرب رسما به عنوان شغل شناخته می شوند در اینجا شغل نباشند. در ایران در حال حاضر ۶ هزار و ۲۴۱ رشته شغلی داریم، اما اگر از جوانان سوال شود، در بهترین حالت تنها ۱۰۰ شغل را می شناسند.
خانی تاکید کرد: ما در هدایت نسل جوان و در اینکه به آنها کمک شود که استعدادشان شناسایی شود یک بخش کار برنامه ریزی توسط حاکمیت است. همین حالا اگر بخواهید در آمریکا شغل قصابی را انتخاب کنید در آنجا پَراکنش مشاغل به شما ارائه می شود و درآمدهای نسبی آنها مشخص است و به شما می گویند که برای قصاب شدن، شما به چه تخصص هایی نیاز دارید.
وی تصریح کرد: در هر حال یک حالت این است که جوان منتظر بنشیند تا بسترها برای شغل فراهم شود ولی یک حالت دیگر نیز داریم که خودشان باید دست به کار شوند. در مقطعی کشور دچار جنگ بود و به جوانان میدان زیادی داده شد که استعدادها شکوفا شد و عرصه به آنها سپرده شد. در حال حاضر نیز که ۳۲ درصد جمعیت کشور در سن ۱۵ تا ۲۹ سال است، اگر باور به جوانان صورت گیرد حتما نقش آفرینی صورت می گیرد.