به گزارشامروله، قبل از اینکه گزارش را تا انتها بخوانید و از اطلاعات داده شده در این گزارش تعجب کنید باید این نکته را یادآور شویم که این گزارشیک داستان واقعی است!
داستان واقعی مادران و پدران نوظهوری که مسیر «لاکچری شدن» فرزندشان را قبل از تولد او برنامه ریزی کرده‌اند. چندسالی می‌شود که ماجرای جشن تعیین جنسیت و جشن بارداری و خرید پستونک طلا روی سیسمونی و تهیه سیسمونی‌های آن‌چنانی و هرآنچه مربوط به تولد یک نوزاد است نقل محافل رسانه ها و منتقدین و آسیب‌شناسان اجتماعی و حوزه خانواده قرار گرفته اما ظاهرا قرار نیست بساط این رفتارهای ضدخانواده برچیده شود که هیچ، تازه روز به روز به حواشی آن افزوده نیز می‌شود. پدیده نوظهور دیزاین اتاق زایمان در بیمارستان نیز یکی از همین رسومات تازه پاگرفته است که کم کم دارد تبدیل به یک رسم عرفی و عادی بین خانواده‌ها می‌شود تا جایی که هزینه‌های هنگفتی نیز برای این ماجرا پرداخت می‌شود. احتمالا تا چندسال دیگر عدم پرداخت هزینه بابت دیزاین لاکچری اتاق زایمان، نسبت مهمی با عشق شوهر به زن و عشق والدین به بچه‌های آنها خواهد داشت!
دامن زدن به اینگونه پدیده‌هایی که هیچ پشتوانه‌ای جز خالی کردن جیب والدین ندارند، نه تنها ما را در گرداب مصرف‌گرایی غرق خواهد کرد و یک هزینه به لیست هزینه‌های مربوط به فرزندآوری اضافه می‌کند، بلکه موجب می‌شود زن و شوهرهایی که از عهده هزینه‌ی دیزاین لاکچری اتاق زایمان برنمی‌آیند احساس فقر در ذهن و روان آنها ریشه بدواند و آنجا جا خوش کند تا جایی که خود را لایق فرزندآوری ندانند و مدام در حال سرزنش کردن خود باشند. احساس فقر کاذبی که با دیدن و شنیدن این پدیده‌ها در شبکه های اجتماعی به آنها دست می‌دهد هرچند خود فقر واقعی نیست اما به مرور زمان موجب افسردگی و عدم اعتماد به نفس در زمینه فرزندآوری خواهد شد.
بیمارستان‌هایی که برای جذب خانم‌های باردار دست به دامن شبکه‌های اجتماعی شده‌اند!
صفحه اینستاگرام را باز می کنم و با یک ویدیوی تبلیغاتی مواجه می شوم، ویدیویی که مسیر لاکچری شدن کودکان را از بدو تولد نشان می‌دهد. یک خانم دوربین به دست در حال نمایش اتاق های تزئین شده با تور و بادکنک در یکی از هتل بیمارستان های تهران است.
تزئین اتاق زایمان در یکی از هتل بیمارستان های تهران
اتاق ها، مربوط به زایمان هایی است که در تاریخ رند قرن 99/9/9 رزرو شده اند، اتاق 302 بادیزاین 500 هزار تومانیو تعدادی بادکنک آبی و یک تور سفید روی تخت مادر، اتاق 304 بادیزاین یک میلیون و 600 هزار تومانیو تعدادی بادکنک، تور بالای سر مادر و ماکت کیک!
تزئین اتاق زایمان در یکی از هتل بیمارستان های تهران
اتاق 306 بادیزاین 2 میلیون و 800 هزار تومانیکه ظاهراً کامل است و چیزی کم و کسر ندارد، تزئین تخت مادر با تور و ساتن، یک میز بزرگ با تعدادی عروسک و بادکنک و یک ماکتِ کیک بزرگتر، اتاق 308 بادیزاین 3 میلیون و 200 هزار تومانیکه تفاوتی با اتاق قبلی ندارد مگر در تعداد عروسک های تزئینی چیده شده!
از دیزاین 3.5 میلیونیِ جشن تعیین جنسیت تا «تندیس بارداریِ» 4.5 میلیونی
سرم سوت می کشد، وارد پیج خانم طراح می شوم و تازه ماجرا برایم جالب تر می شود، شماره بالای صفحه را می گیرم، بعد از چند بوق خانم جوانی پشت خط جواب می دهد، خودم را به عنوان مادر سه ماهه ای معرفی می کنم که به دنبال یک طراحی زیبا برای جشن تعیین جنسیت فرزندم هستم.
تزئینات جشن تعیین جنسیت در یکی از باغ های لواسان
خانم طراح می گوید: «دیزاین جشنِ داخل منزل از 1 میلیون و 800 هزار تومان شروع می شود اما تا 2 میلیون و 400 هزار تومان قابلیت اجرا در خانه را دارد.»
می پرسم اگر بخواهم جشن را در باغ بگیرم چقدر هزینه دارد که می گوید: «ورودی باغ های لواسان از 700 هزار تومان تا 2 میلیون و 400 هزار تومان است،در آنجا به راحتی می توانیم دیزاین 3 میلیون و 500 هزار تومانی را برایتان اجرا کنیم،البته باید قبل از شروع کار 50 درصد از هزینه را پرداخت کنید،عکاسی و فیلمبرداری وساخت کلیپ هم یک میلیون و 200 هزار تومان به صورت جداگانه هزینه دارد.
تندیس بارداری با زمینه صدف واقعی
در مورد قیمت تندیس های بارداری هم سوال می کنم، که می گوید:قیمت تندیس های ما از یک میلیون و 400هزار تومان شروع می شود و تا 4 میلیون و500 تومان هم می رسد که این قیمت مربوط به تندیس هایی با زمینه صدف واقعی است.تمامی تندیس ها شیشه ای و قابل شستشو هستند و تا 20 سال هم ضمانت دارند.
بعد از پایان تماس کمی مکث می‌کنم و باز از خودم می‌پرسم آیا این یک داستان واقعی‌ست؟
به کجا چنین شتابان؟
این روزها در حالی که وضعیت اقتصادی عرصه را تنگ تر از همیشه کرده و خیلی ها در تأمین هزینه های اولیه زندگی شان با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند، عده‌ای هم هستند که لاکچری شدن کودکان‌شان را پیش از تولد آغاز کرده‌اند.
کافی است چرخی در صفحات اینستاگرامی بزنید، ازجشن های پر زرق و برق تعیین جنسیت گرفته تا نمایش سیسمونی های گران قیمت، سفارش تاج سلطنتی و تور بالای تخت، شیشه شیر سوارسکی و ست‌های ورساچه، پستونک هایی با طلای 18 و 24 عیار، کلیپ های پیش از زایمان و پس از زایمانو... همه و همه را می توانید ببینید.
پستونک و آویز طلای 24 عیار
همه ما عاشق تزئین و آذین بندی هستیم و غیرمنطقی است اگر آن را پدیده منفوری بدانیم، اما وقتیهزینه تزئین و دیزاین! یکی از همین اتاق ها بعضاً با حقوق یک سرپرست خانوار برابری می کند،داستان عوض می شود.این حجم از تجملاتی که وارد زندگی های مجازی شده برای قشر زیادی از مردم چیزی جز حسرت و تصور فقر به همراه ندارد.
بساطی که ناخودآگاه حس فقری کاذب را القا می کند، به خصوص برای زوج های جوانی که با دیدن این تصاویر خود را ناتوان می بینند و خیلی وقت ها چون از لحاظ مالی شرایط چنین بریز و بپاش هایی را ندارند، به طور کلی قید بچه دار شدن را می زنند، چرا کهفکر می کنند اگر خبری از عکس های بارداری، جشن تعیین جنسیت، کلیپ های زایمان، جشن دندان درآوردن بچه و ... نباشد از دور رقابت هایی که جامعه به آن ها تحمیل کرده است حذف می شوند و مهر یک پدر و مادر بی احساس روی پیشانی شان می خورد!
دیزاین جشن حمام زایمان
«عقده حقارت» ریشه اصلی تجمل گرایی
امان الله قرایی مقدم، جامعه‌شناس و متخصص حوزه تعلیم و تربیت در گفت و گو با خبرنگار فارس درباره رواج چنین تجملاتی می گوید: « ابزارسازی و فناوری موجب تغییر فرهنگ شده و به دنبال خود تجمل گرایی، وجهه خواهی و اسراف را به همراه داشته است.
ذهنیت فرهنگی معتقد است جامعه بشری در سیر تحولی خود تاکنون سه مرحله را طی کرده، دوره عقلانی، دوره شهودی ودوره حسی و مادی که ما در این دوره قرار داریم، همان دوره ای که می گویند عقل مردم به چشم شان است.
در جهانِ شیء محور مردم کاری ندارند شما چه شخصیتی دارید بلکه فقط به داشته ها و ظاهر شما نگاه می کنند، به همین جهت هم افرادی که عقده حقارت دارند شخصیت خود را از اشیاء می گیرندو نتیجه آن همین تجملاتی است که روز به روز بیشتر می شود. در واقع عقده حقارت خودکنترلی را در مغز از بین می برد و گاهی موجب می شود که یک رفتار انفجاری غلط رخ دهد.
بازیابی هویت با ویترین های پوشالی
وی کمرنگ شدن معنویات در جامعه و قضاوت افراد بر اساس مادیات را عامل ایجاد فقر کاذب می داند و می گوید:در شهرهای بزرگ افراد بی هویت شده اند، شناخته نمی شوند و اصالتشان معلوم نیست، بنابراین برای شناخته شدن ظاهرشان را درست کرده و از این طریق خودشان را معرفی می کنند، این در حالی است که شما در جوامع روستایی چنین چیزی نمی بینید.
تجمل گرایی بیشتر در طبقاتی دیده می شود که در گذشته خود وضعیت مالی و خانوادگی مناسبی نداشته اند و حالا می خواهند از این طریق کمبودهای خودشان را از طریق بچه هایشان جبران کنند، وگرنهنوزاد چند روزه چه درکی از این تزئینات و تجملات دارد؟تنها تأثیر این رفتارها روی کودک این است که در نوجوانی و جوانی تبدیل به یک فرد خودباخته می شود که باید هرآنچه را که می خواهد به هر طریقی به دست آورد.
این متخصص حوزه تعلیم و تربیت امیال و آرزوها را برخواسته از جامعه می داند و می گوید: « جامعه به شما تحمیل می کند که امروز چه چیزی مد شده و باید چه اولویت هایی داشته باشید و کسی هم که با این موج همراه می شود در واقع، به دنبال ارضای همان عقده حقارت است، این در حالی است که خانواده های اصیل نیازی به این تجمل گرایی ها ندارند.
نتیجه این اتفاق به دو صورت رخ می دهد، یا به شکل فیلم و عکس در فضای مجازی تصویری از یک خانواده ثروتمند و خوشبخت را نمایش می دهد و یادر بدترین شکل خود منجر به خودکشی، طلاق و یا افسردگی می شود، چرا که هدف برای افراد از طریق جامعه ایجاد شده اما وسیله رسیدن به آن هدف پوشالی وجود ندارند.
مادری کردن با رقابت بر سر بادکنک؟!
اگر امروز که رقابت بر سر تعداد بادکنک های اتاق 302 و 303 هست، فرزندتان به دنیا آمد اما اتاقتان تزئینی نداشت چیزی از مادر شدن تان کم نشده است، اگر با آگاهی یک نفر را به این جهان بزرگ دعوت کرده اید و می دانید از کودک تان و این نقش جدیدی که پذیرای آن شده اید چه می خواهید، آن وقت حتی در اتاق خالی هم گوی سبقت را از دیگران ربوده اید.