به گزارش امروله ،بیش فعالی نوعی اختلال روانی است که شامل ترکیبی از مشکلات مداوم از قبیل اختلال نقص توجه، بیش فعالی و رفتار مداخله ای است و می تواند به روابط ناپایدار، افسردگی ، عملکرد ضعیف، اعتماد به نفس پایین و دیگر مشکلات منجر شود.
علائم بیش فعالی در بزرگسالی معمولا از همان دوران کودکی آغاز و تا بزرگسالی ادامه پیدا می کند. در بعضی موارد بیش فعالی تا زمانی که فرد هنوز کودک است تشخیص داده می شود.
علائم بیش فعالی بزرگسالان ممکن است مانند علائم بیش فعالی کودکان نباشد. در بزرگسالان علائم بیش فعالی ممکن است کاهش یابد، اما با تکانشگری و مشکلات نقص توجه همراه بوده و ادامه داشته باشد.
خانواده ها بیش فعالی را با شیطنت های کودکانه اشتباه نگیرند
موسی آبختی در گفتگو با امروله عنوان کرد : بیش‌فعالی که گاهی خانواده‌ها از آن تحت عنوان شیطنت زیاد کودکان یاد می‌کنند در واقع نوعی اختلال رفتاری بوده که منشا اصلی آن علل ژنتیکی است که تشخیص و درمان آن حتما نیازمند وجود یک فرد متخصص در این زمینه است.
وی در ادامه در خصوص کودکان بیش‌فعال و ویژگی‌های بارز این کودکان، اظهار کرد: بیش‌فعالی در کودکان نوعی اختلال شایع بوده و فعالیت کودکانی که به این اختلال مبتلا هستند خیلی پیچیده‌تر از سایر کودکان است و همه آنان کودکانی بسیار هیجان‌زده هستند که سعی دارند در همه کار‌ها دخالت کنند.
این مدرس دانشگاه با تاکید بر اینکه پر‌تحرکی مهم‌ترین خصوصیت این کودکان است ، گفت: این کودکان همواره در وجودشان اضطراب و اجباری برای خراب‌کاری دارند و معمولا خیلی علاقه دارند که چیزی را بشکنند یا جسمی را پرتاب کنند.
این روانشناس با اشاره به اینکه یکی دیگر از ویژگی‌های بارز کودکان بیش‌فعال، کنجکاوی بسیار آنان است و همواره سعی بر این دارند که در کار‌های والدین و اطرافیان خود دخالت کنند، گفت: همچنین این کودکان خیلی کم‌دقت و کم‌تمرکز هستند و در همه امور خود عجله دارند.
مدیر مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره آرامش افزود: کودکان بیش‌فعال احساس خطر نمی‌کنند و همیشه کار‌های خطرناک انجام می‌دهند، این امر گاهی منجر می‌شود که برخی از خانواده‌ها به آنان صفت بی‌باکی و شجاعت را نسبت دهند در حالی که واقعا احساس خطر برای همه افراد خصوصا کودکان امری طبیعی است و انجام اعمال خطرناک توسط کودکان هرگز نباید صفت پسندیده‌ای تلقی شود.
کودکان بیش فعال افت تحصیلی زیادی دارند
دکتر سالار دوستی در گفتگو با امروله عنوان کرد : زمانی که اختلال کم توجهی بیش فعالی درمان نشده، میان ناتوان ترین اختلالات باقی می ماند. خطرات درمان نکردن اختلال کم توجهی بیش فعالی شامل مشکلات تحصیلی، اجتماعی و عاطفی در دوران کودکی می شود.
وی گفت : این اختلال در بزرگسالی ممکن است مشکلات بر عملکرد شغلی، روابط زناشویی و خانوادگی، سلامت روان و حفظ ایمنی در هنگام رانندگی اثر بگذارد.
دوستی خاطر نشان کرد : کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی که درمان نشده اند، بیشتر احتمال دارد در بزرگسالی با دارو و الکل خود درمانی کنند.
این مدرس داشنگاه تشریح کرد : کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی که به بهترین حالت پیش می روند، کسانی هستند که والدینی خوب دارند که به درستی تشخیص می دهند و ترکیبی از مداخلات روان شناختی، رفتاری، آموزشی و دارویی دریافت می کنند. با این حال، حتی زمانی که درمان می شوند، اختلال کم توجهی بیش فعالی از دوران کودکی تا بزرگسالی تاثیر قابل توجهی بر فرد دارد.
این روانشناس در پایان گفت : زمانی که اختلال کم توجهی بیش فعالی، کنترل نشده رها می شود، هر بخش از زندگی تاثیر منفی می گیرد. در واقع، تحقیقات نشان می دهد که اختلال کم توجهی بیش فعالی درمان نشده، یکی از اختلالات بسیار مضر برای زندگی است.