قهر «آزادی» با احمدی نژاد / «آزادی» به دولتی ها نمی آید!

به گزارش آخرین نیوز، روزنامه شرق نوشت:

گویی مجموعه ورزشی آزادی به دولتی‌ها نمی‌آید،  چه ورزشگاه صدهزار نفری چه سالن 12هزار نفری. دیروز برنامه بزرگداشت «روز فردوسی» در سالن 12هزار نفری برگزار شد و با وجود اعلام رسمی و انجام همه هماهنگی‌ها برای حضور محمود احمدی‌نژاد در این مراسم، رییس دولت به این برنامه نیامد.

سکوهای سالن با وجود تلاش‌های متولیان بزرگداشت آنقدر خالی بود که رییس دولت قید حضور در مراسم را زد تا میهمانان اندک سالن 12هزار نفری آزادی تنها با برنامه‌های موزیک و رقص نور و نقالی سرگرم شوند.

خالی‌ماندن سکوهای ورزشگاه آنقدر بود که رییس سازمان میراث فرهنگی هم در سخنرانی خود به آن واکنش نشان داد.سازمان میراث فرهنگی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دعوتنامه‌هایی که برای مدعوین ارسال کرده بودند عنوان برنامه را «بزرگداشت روز فردوسی، پاسداشت ثبت جهانی ردیف موسیقی ایرانی و تجلیل از بزرگان موسیقی سنتی ایران» نوشته بودند؛ در دعوتنامه‌ها هم اعلام شده بود این برنامه با حضور «رییس محترم جمهور و جمعی از مقامات کشوری» برگزار خواهد شد.

با توجه به آنکه محمود احمدی‌نژاد در همه برنامه‌های رسمی و عمومی خود در سه، چهار ماه اخیر چه در سفرهای استانی و دیگر برنامه‌ها و چه در آخرین روز ثبت‌نام کاندیداهای ریاست‌جمهوری شانه‌به‌شانه اسفندیار رحیم‌مشایی حاضر شده بود، پیش‌بینی می‌شد این برنامه‌ها به محفلی برای حضور این دو یار جدانشدنی و سخنرانی آنها بدل شود.

از همین‌رو خبرنگاران بسیاری از رسانه‌های داخلی و خارجی خود را به این سالن رسانده بودند تا در صورت سخنرانی هرکدام از این دو، خبرش را به مخاطبان خود مخابره کنند.

قرار بود این برنامه از ساعت چهار تا هفت بعدازظهر برگزار شود، تا ساعت شش و نیم هم همه منتظر حضور احمدی‌نژاد در سالن بودند، با این حال بخش بزرگی از سکوهای سالن تا آن ساعت خالی خالی بود و پرشدنشان بعید به نظر می‌رسید. در همان ساعت بلافاصله اعلام شد آمدن رییس‌جمهور به مراسم منتفی شده و خبرنگارانی که از سوی نهاد ریاست‌جمهوری به برنامه آمده بودند، سالن را ترک کردند.

در همان حال که خبرنگاران سالن را ترک می‌کردند و سالن هم همچنان خالی بود، در وسط سالن، برنامه‌های اجرای موسیقی و نقالی و شعرخوانی به راه بود و اندک حاضران در سالن هم در واکنش به موسیقی که گاه کم و زیاد می‌شد، جیغ و دست و هورا می‌کشیدند. در قسمت ویژه سالن هم محمد شریف‌ملک‌زاده، رییس سازمان میراث و محمد حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به همراه چند نفر از سفرا و کارداران سفارتخانه‌های خارجی مشغول رصد برنامه بودند.

این دو مقام دولتی که سازمان و وزارتخانه تحت امرشان متولی برگزاری مراسم بود، در سخنانی کوتاه از فردوسی سخن گفتند و از حاضران تشکر کردند. ملک‌زاده در بخشی از صحبت خود به این نکته هم اشاره کرد که برگزاری چنین برنامه‌هایی وظیفه ذاتی ماست و ما به دنبال جمع‌آوری سیاهی‌لشکر نیستیم.

محمود شهریاری که مجری برنامه بود، در بین سخنانش حاضران در سالن را به اجرای کنسرت موسیقی توسط شهرام شکوهی در قسمت آخر برنامه وعده می‌داد و از آنها می‌خواست در جای خود بنشینند. بخش زیادی از همان اندک‌حضار شرکت‌کننده در برنامه بزرگداشت دولتی فردوسی را خانواده‌هایی تشکیل می‌داد که شامل پدر، مادر و فرزندانی قدونیم‌قد بودند، بچه‌های کم‌سن‌وسال در میان صندلی‌ها سرگرم بازی با هم و واکنش نشان دادن به موسیقی برنامه بودند و پدر و مادرها هم پرچم‌های ایرانی که در دستشان بود را تکان می‌دادند.

از یکی از کودکان در سالن پرسیدم با چه کسی به مراسم آمده‌ای و پاسخ داد: «پدرم کارمند میراث است و ما همه با هم آمدیم.»بخش دیگری از صندلی‌های سالن در زیر قسمت ویژه را هم مدیران استانی اداره کل‌های سازمان میراث فرهنگی در گوشه‌وکنار کشور پر کرده بودند. در بیرون سالن و در پارکینگ محوطه مجموعه، ماشین‌های با پلاک دولتی و با نمره‌های شهرهای مختلف کشور دیده می‌شد. در گوشه‌ای دیگر هم اتوبوس‌هایی که حاضران را از گوشه‌وکنار تهران و برخی شهرهای دیگر به مجموعه فرهنگی ورزشی آزادی آورده بود، ردیف ایستاده بود.

با این همه اما سالن خالی بود؛ درست به همان اندازه که 29 فروردین ورزشگاه خالی ماند. در سال 92 این دومین برنامه عمومی دولتی‌ها در تهران است که با استقبال اندک مخاطبان مواجه می‌شود.