به گزارش امروله ،به نقل ازخبرگزاری تسنیمـ به‌زبان ساده، موشکهای نظامی ساخته شده‌اند تا مواد منفجره را به محل هدف برسانند و پس از اصابت یا اندکی قبل و بعد از آن، با انفجار محموله، هدف را از بین ببرند. این محموله در بخشی از موشک که اصطلاحاً به آن سر جنگی یا کلاهک جنگی (Warhead) گفته می‌شود قرار می‌گیرد.
در موشکهای بالستیک قدیمی و برخی از موشکهای بالستیک فعلی، سر جنگی ثابت است یعنی موشک در مرحله نهایی حرکت، به‌همراه کل بدنه خود به‌سمت زمین می‌آید، در حالی که در موشکهای جدید، سر جنگی جداشونده است بدین معنی که بخش مربوط به محموله انفجاری پس از مرحله اوجگیری از موشک جدا می‌شود و به‌سمت زمین حرکت می‌کند.
این کلاهک‌ها صرف‌نظر از ثابت یا جداشونده بودن، دست‌کم از سه منظر قابل بررسی و مقایسه هستند؛ وجود قابلیت هدایت، خصوصیات شکلی و نوع محموله جنگی.
در صورت جداشونده نبودن، وجود قابلیت هدایت و تصحیح مسیر برای کلاهک بستگی به خود موشک دارد. عمده موشکهای بالستیک با استفاده از سامانه کنترل بردار رانش، کنترل می‌شوند بنابراین پس از اتمام سوخت و خاموش شدن پیشران، قابل هدایت نیستند.
سر جنگی جداشونده موشک قیام و اجزای داخلی
سرجنگی‌های جداشونده نیز معمولاً فاقد هدایت هستند و ازاین‌رو به‌صورت ذاتاً پایدار طراحی می‌شوند تا پس از ورود مجدد به جو و ایجاد نیروهای آیرودینامیکی بر اثر حرکت روی بدنه به‌سمت زمین جهت بگیرند و به مختصات انتهایی مسیر حرکت خود برسند، اما در ایران در یک دهه اخیر فعالیت‌های گسترده‌ای برای هدایت سر جنگی جداشونده صورت گرفته است که هم در موشکهای برد بلند مانند عماد و هم در برد متوسط‌ها مانند قیام و ذوالفقار و دزفول پیاده‌سازی شده است.
موشک ذوالفقار و سر جنگی جداشونده آن در ویدیوی جدید منتشرشده؛ وجود تراستر در انتهای سر جنگی مشهود است
از نظر ماهیت عملکردی سر جنگی، دسته‌بندی از نظر منفرد یا غیرمنفرد بودن آن صورت می‌گیرد.
کلاهک منفرد، نوع معمول و پایه کلاهک هر موشکی است. این سر جنگی بسته به مأموریت تعریف‌شده برای آن می‌تواند انفجاری شدید، ترکش‌زا، آتش‌زا، نفوذگر و... باشد که در موشکهای بالستیک عموماً از نوع انفجاری شدید است.
نوع دیگر، کلاهک «چندگانه» یا «مجتمع» است که در واقع از کنار هم قرار گرفتن تعدادی کلاهک کوچکتر حاصل شده است و پس از جدا شدن کلاهک اصلی از موشک و در زمان مطلوب، این کلاهک‌های کوچک از سر جنگی اصلی جدا می‌شوند و با فاصله گرفته از هم به نقاط مختلفی برخورد می‌کنند. به‌طور معمول کلاهک‌های مجتمع، از سه تا 14 کلاهک کوچکتر تشکیل می‌شوند.
سر جنگی «خوشه‌ای» را می‌توان نوعی از کلاهک‌های مجتمع دانست که از تعداد زیادی مهمات کوچک یا بمبلت تشکیل شده‌اند. این نوع سر جنگی برای پوشش دادن یک منطقه نسبتاً وسیع که اهدافی با مقاومت کم در آن پراکنده شده‌اند مناسب است، البته بمبلت‌های سر جنگی خوشه‌ای موشکهای بالستیک با بمب‌های خوشه‌ای معمولی که از هواپیماها رها می‌شوند ممکن است تفاوت‌های ابعادی داشته باشند. برخی منابع خارجی تعداد بمبچه‌های این نوع سر جنگی را برای برخی موشکهای بالستیک ایران تا 1400 عدد اعلام کرده‌اند.
سر جنگی موشکهای بالستیک قدر/ سجیل/ قیام قابل تجهیز به انواع مهمات فرعی در سه نوع
نوع دیگری از سرجنگی‌های موشکهای ایران، «بارانی» نامیده شده است. این کلاهک نیز از تعداد زیادی بمبلت تشکیل شده اما بر اساس تصاویر موجود فرایند عملکرد آن با خوشه‌ای متفاوت است به‌طوری که پس از رسیدن به سطح زمین این مهمات به‌صورت شعاعی به اطراف پراکنده می‌شوند.
تصویر منتشرشده در گذشته از عملکرد سر جنگی بارانی موشکهای شهاب3
در سالهای گذشته موشک زلزال با سر جنگی بارشی نیز نمایش داده شده بود که برای انهدام اهداف دارای مساحت بالا طراحی شده است از جمله فرودگاه‌ها، باندهای پرواز و منطقه استقرار تجهیزات و ادوات دشمن؛ سر جنگی بارشی این موشک شامل 30 بمب 17کیلوگرمی بوده که در ارتفاع مناسب از هدف بسته به وسعت مدنظر برای تأثیرگذاری، بمب‌ها رها می‌شوند و روی هدف فرود می‌آیند، این امر نشان می‌داد که نیروهای مسلح به‌دنبال تنوع‌بخشی به نوع سر جنگی موشکهای بالستیک در رده برد کوتاه و تاکتیکی هم هستند.
سرجنگی موشک زلزال بارشی
این بمب‌ها که دارای بالک‌های پایدارساز بازشونده هستند با فرود تقریباً عمودی روی هدف توانایی تأثیرگذاری بر اهدافی مانند کمپ‌های استقرار نیروهای دشمن، محل‌های استقرار ادوات زرهی سبک و خودروهای راهکنشی، توقفگاه‌های هواپیماها و بالگردها را همانند باندهای پروازی دارند در حالی که پس از جدا شدن این بمب‌ها از موشک اصلی امکان انهدام آنها برای دشمن عملاً وجود نداشته و تأثیرگذاری آن روی هدف، قطعی خواهد بود.
لازم به ذکر است در برخی از سرجنگی های بارانی، از بمبلت هایی که خود دارای خرج گود هستند استفاده می شود تا امکان آسیب زدن به اهدافی با محافظت نسبی هم فراهم شود.
تصویر گرافیکی از نحوه عملکرد سر جنگی موشک زلزال بارشی
در فیلم هایی که اخیراً از آزمایش های موشک های بالستیک ساخت وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح منتشر شده است، علاوه بر نمایش دقت بالا و تنوع برد و هدایت، شاهد نمایش عملکرد گونه های مختلف سرجنگی قابل نصب روی موشک های بالستیک تاکتیکی هستیم.
آنچه در بین این تصاویر جدید بوده و برای اولین بار منتشر شده است، نمایش سرجنگی نفوذگر در بتن مسلح و سرجنگی ترکشی است. سرجنگی نفوذگر گونه ای کلاهک منفرد یا تکی است که به طور معمول در بخش جلویی خود از ماده ای با چگالی بالا و مقاومت کافی تشکیل شده است که پس از برخورد با سطح مستحکم هدف، به واسطه دو عامل چگالی بالا و سرعت برخورد، نفوذ می کند. همچنین این نوع سرجنگی دارای فیوز ضربه ای تأخیری است تا شروع عملکرد زنجیره آتش را پس از شکافتن سطح مقاوم تا حد امکان، صورت دهد. در این شرایط بیشترین میزان تخریب در هدف حاصل می شود.
عملکرد سر جنگی نفوذگر موشک بالستیک برد کوتاه
لازم به ذکر است که گونه دیگری از سرجنگی های نفوذگر که بیشتر در موشک های ضد زره کاربرد دارد از سرجنگی های خرج گود یا شکل گیرنده در اثر انفجار تشکیل می شود که با شیوه فوق تفاوت دارد.
با توجه به اینکه بخشی از اهداف دشمن توسط پناهگاه های بتنی محافظت می شوند از اتاق های عملیات گرفته تا محل ذخیره مهمات و نیز آشیانه جنگنده ها، وجود این نوع سرجنگی برای انهدام این طیف از اهداف بسیار لازم است. البته اطلاعات خاصی از میزان عمق نفوذ سرجنگی ضد استحکامات در فیلم ها ذکر نشده است اما انتشار این تصاویر نشان می دهد که از مدت ها پیش روی این توانمندی کار شده است.
ابعاد یک آشیانه بتنی در یکی از پایگاه‌های استقرار نیروی هوایی آمریکا در منطقه
بنابراین اگر جمهوری اسلامی ایران در عملیات حمله به عین الاسد قصد گرفتن تلفات از نیروهای ارتش تروریستی آمریکا را داشت، می توانست با استفاده از این نوع سرجنگی و حمله مستقیم با موشک های نقطه زن خود پناهگاه های بتنی یا بانکرهای موجود در پایگاه عین الاسد را هدف قرار دهد.
نوع دیگر سرجنگی مشاهده شده برای موشک های بالستیک تاکتیکی ساخت ایران که برای اولین بار در ویدئوهای اخیر مشاهده شد، نوع ترکشی بود. بر خلاف نوع بارانی که مجموعه ای از کلاهک های ریز و درشت را روی محوطه هدف پراکنده می کند، سرجنگی ترکشی با انفجار در ارتفاع چند ده متری روی محوطه، مستقیماً تعداد بیشماری ترکش را روی محوطه رها می کند.
عملکرد سر جنگی ترکشی موشک ذوالفقار
این نوع سرجنگی برای آسیب زدن به اهداف اصطلاحاً نرم، یعنی بدون پوشش محافظ زرهی مناسب است که شامل مراکز تجمع نفرات، هواپیماها و بالگردهای موجود در یک پایگاه هوایی می شود که در اثر اصابت ترکش ساده هم آسیب پذیر هستند.
با این نوع سرجنگی به جای انهدام دقیق و تک به تک اهدافی ماننده هواپیما، از نقطه ضعف عدم پوشش زرهی آن و از رده عملیاتی خارج شدن آن با اصابت ساده ترین ترکشها، استفاده می شود.
این هواپیماها شامل انواع سوخترسان و آواکس و ترابری هم می شود که همواره در فضای باز و بدون حفاظت با سطوح مقاوم قرار دارند. در این حالت رابطه هزینه-فایده به شکلی مطلوب به نفع موشک مهاجم رقم می خورد و همین خارج شدن هواگرد دشمن از رده عملیاتی به معنای عدم دسترسی به آن به مدت چند روز تا چند هفته یا حتی بیشتر خواهد بود.
سوخترسان و بمب‌افکن بی‌ـ1بی آمریکایی در رمپ پایگاهی در منطقه
نکته قابل ذکر دیگر، به کارگیری انواع سرجنگی انفجاری، ترکشی و نفوذگر روی موشک هایی با برد مختلف است که انعطاف پذیری تاکتیکی بیشتری برای عملیات های موشکی رقم می زند.
موشک های مذکور خصوصاً در رده برد کم قابلیت های صادراتی بسیاری هم دارند که با توجه به بازارهای موجود برای این دسته از تسلیحات و حساسیت کم ناظران خارجی بر این گونه سلاح ها می تواند به کسب درآمد مناسبی هم برای کشور از بابت صنعت دفاعی منتهی شود.