به گزارش امروله ،به نقل ازخبرگزاری فارس، وزنه برداری ایران شرایطی را پیشرو دارد که باید چند ماه دیگر در بازی‌های آسیایی هانگجو شرکت کند؛ رقابت‌هایی که اهمیت زیادی برای این رشته و ورزش کشور دارد. از آنجایی هم که وزنه برداری یکی از امیدهای پر بار کردن سبد مدالی ایران در این مسابقات است، باید توجه ویژه ای به آن صورت بگیرد و نباید وضعیتی به وجود بیاید که باعث نگرانی شود.
روند وزنه برداری در چند سال گذشته الگویی از مبارزه با دوپینگ و رشد استعدادها بوده است. فدراسیونِ علی مردادی در شناسایی و پرورش استعدادها موفق عمل کرد و همین باعث شد که تیم ایران با جوانانی که تجربه زیادی هم نداشتند، در مسابقات جهانی ازبکستان که ماه قبل برگزار شد، عنوان نایب قهرمانی را از آن خود کند. نگاه فدراسیون در این مدت تنها به وزنه برداری مردان نبود و در بخش بانوان هم سرمایه گذاری خوبی شد؛ به طوری که الان رکوردهای خوبی را به ثبت می‌رسانند و مدال آوری هم دارند.
در این بین خواسته جامعه وزنه برداری و دلسوزان این رشته ادامه همین روند است که مبتنی بر توسعه علمی و مستمر است. با این وضعیت، تغییر مسیر نمی‌تواند راهگشا باشد. بعد از جدایی علی مرادی از فدراسیون باید افرادی سکان کار را در دست بگیرند که شرایط را به خوبی درک کنند و بتوانند راهی که آغاز شده را طی کنند تا وزنه برداری همچنان بر مسیر موفقیت و افتخارآفرینی قدم بردارد.
متاسفانه در گذشته افراد امتحان پس داده ای مانند حسین رضازاده که چیزی جز حاشیه، دوپینگ و ناکامی را در کارنامه مدیریتی خود نداشته‌اند، سودای بازگشت مجدد به این رشته را دارند. یا سجاد انوشیروانی که هم اکنون در اداره یک اداره کل استانی نیز ناتوان است و ویرانه ای را بر جای گذاشته است. آیا وزنه برداری که اکنون روزهای آرامی را سپری می‌کند و حواشی کنار رفته‌اند، باز هم تحمل آن شرایط نامناسب گذشته را خواهد داشت؟ در حال حاضر همه چیز به وزارت ورزش و شخص حمید سجادی به عنوان وزیر ورزش باز می‌گردد که آیا مسند کار به امتحان پس داده های پر حاشیه باز گردد یا چیزی که خواست جامعه وزنه برداری است، اتفاق بیفتد و همچنان این رشته در صدر باشد.