حفظ آرامش در هنگام برخورد با فرزند؟

شاید پدر یا مادر بودن سخت ترین شغل جهان باشد، کاری که پر از استرس، نگرانی و تنش است (و البته ارزش همه این مشکلات را دارد).

یک پدر یا مادر راه درازی را در پیش دارد، و رویکرد او در هر روز تفاوت بزرگی را ایجاد می کند. آرام بودن و آرام ماندن هم بر سلامت ذهن یک مادر یا پدر تاثیر دارد و هم می تواند درسی برای کودکان باشد، چراکه کودکان معمولا از رفتار پدر و مادر خود الگوبرداری می کنند.

بنابراین نفس عمیقی بکشید، به خود یادآوری کنید که این مرحله گذرا است، و رفتار خود را تحت کنترل درآورید. هرچه شما آرام تر باشید، کودکانتان نیز آرام تر خواهند بود، و این آرامش شادی و سلامتی خانواده را به همراه خواهد داشت.

اما چگونه در برخورد با فرزندانمان آرامش خود را حفظ کنیم؟

1.مراقب خود باشید

اگر مراقب خود نبوده باشید، نخواهید توانست از کودکان، همسر و خانه خود مراقبت کنید. بنابراین اولین گام برای ایفای نقش خود به عنوان یک مادر یا پدر خوب این است که به خودتان برسید.

ورزش کنید، به رژیم غذایی خود دقت کنید، تفریح و سرگرمی را فراموش نکنید، خواب کافی داشته باشید، و مهارت نه گفتن را تمرین کنید. یادتان باشد فرزندان شما سزاوار داشتن والدین سالم و خوشحال هستند.

2. ایده آل گرا نباشید

یادتان باشد چیزی به نام پدر یا مادر ایده آل وجود ندارد. بنابراین فکر ایده آل بودن را از سرتان بیرون کنید و فقط سعی کنید بهترین پدر یا مادری باشید که می توانید. اشکالی ندارد اگر گاهی اشتباه کنید و به کودکانتان نشان دهید که آنچه مهم است تلاشی است که برای خوب بودن می کنید.

فراموش نکنید تربیت فرزندان کاملا ایده آل شدنی نیست، ولی همیشه می توان فرزندان خوبی را تربیت کرد.

3. خودتان باشید

درست است که شما یک مادر یا پدر هستید، ولی هنوز شخصیت مستقل خود را دارید، با احساسات و عقاید مخصوص خودتان. پدر یا مادری باشید که خودتان می خواهید، نه مادرشوهر یا مادرخانمتان. بگذارید فرزندتان احساسات واقعی شما را ببیند. اجازه ندهید عنوان "مامان" یا "بابا" شما را به شخص جدیدی تبدیل کند. ماجراهای بچگی خودتان را تعریف کنید، از محل کار خودتان بگویید و اجازه بدهید فرزندانتان شما را به عنوان یک انسان با شخصیتی مستقل بشناسند، نه فقط به عنوان یک پدر یا مادر.

4.فریاد نزنید. فقط صحبت کنید.

وقتی کودکمان فریاد می زند، آشفته می شویم و وقتی خودمان فریاد می زنیم بر این آشفتگی افزوده می شود. گوش دادن به یک صدای آرام ولی جدی بسیار آسان تر از گوش دادن به داد و فریاد است. فراموش نکنید وقتی با فرزندمان صحبت می کنیم، می خواهیم به محتوای آنچه می گوییم توجه کند نه به عصبانیتمان.

می توانید روی دستتان علامتی بگذارید که به شما یادآوری کند نباید فریاد بزنید. به یاد بیاورید وقتی پدر یا مادرتان فریاد می زد چقدر ناراحت می شدید و چه احساسی نسبت به او پیدا می کردید.

5. بخندید

آنچه کودکتان انجام می دهد ممکن است برای شما جالب نباشد، ولی مطمئنا برای دیگران جالب خواهد بود. بنابراین دفعه بعد که اشتباهی از او سر زد، به قسمت خنده دار ماجرا نگاه کنید و بخندید. امتحانش ضرری ندارد، مطمئن باشید وقتی شما می خندید، او هم خواهد خندید.